Η Μάγισσα των Μπελ

            Σύμφωνα με τον θρύλο, η πρώτη εμφάνηση  του πνεύματος αυτού γίνεται το 1817 στο Τενεσί. Η λεγόμενη Μάγισσα των Μπελ πήρε το όνομα της από την οικογένεια Μπελ, την οποία και "στοίχειωνε".

Η ιστορία ξεκινάει όταν ο John Bell περιπλανώμενος στο χωράφι του συνάντησε μια παράξενη οντότητα, η οποία όπως περιγράφει είχε σώμα σκύλου και κεφάλι κουνελιού. Ο Bell αν και σοκαρισμένος, το κυνήγησε με ένα όπλο πυροβολώντας το πολλές φορές και όπως όλα έδειξαν το πλάσμα είχε εξαφανιστεί. Απ’ ότι φαίνεται όμως όχι για πολύ!

Λίγο μετά από το συμβάν, αυτός και η οικογένεια του, άρχισαν να ακούν χτυπήματα στους τοίχους έξω από το σπίτι, που με τον καιρό γίνονταν όλο και πιο δυνατά. Ο John και ο γιός του έσπευδαν πολλές φορές να βρούνε την προέλευση των ήχων αλλά μάταια. Αυτοί οι ήχοι σταδιακά μεταφέρθηκαν στο εσωτερικό του σπιτιού. Πολλά βράδια τα παιδία ξύπναγαν από γρατζουνίσματα στις κολώνες των κρεβατιών ενώ μια άυλη οντότητα τους τραβαγε τα σκεπάσματα και τα μαξιλάρια. Με τον καιρό η οικογένεια άρχισε να βιώνει και άλλα φαινόμενα όπως ψιθυριστές φωνές μέσα στο σπίτι από μια, όπως την περιέγραφαν, μεγάλη και αδύναμη γυναίκα, που έκλαιγε ή προσπαθούσε να τραγουδήσει ψαλμούς ενώ με το ζόρι διέκρινε κανείς καθαρά τις λέξεις.

Αυτή που βίωσε τις πιο έντονες επιθέσεις του πνεύματος ήταν η μικρή κόρη της οικογένειας, η Elisabeth (ή αλλιώς Betsy). Της επιτίθονταν χαστουκίζοντας την δυνατά, αφήνοντας αποτυπώματα στον πρόσωπο της, μελανιές στο σώμα της ή ακόμα πολλές φορές της τραβούσε με δύναμη τα μαλλιά ξεριζώνοντας της τούφες! Τα περιστατικά με την Betsy ώθησαν τον John στο να απευθυνθεί στο κοντινό του φίλο και γείτονα James Johnston για τα φαινόμενα που τόσο καιρό πάλευαν να κρατήσουν κρυφά. Ο ίδιος και η γυναίκα του αποφάσισαν να επιβεβαιώσουν την εγκυρότητα των γεγονότων και έτσι πέρασαν ένα βράδυ στο σπίτι των Μπελ. Όπως ήταν φυσικό έγιναν και οι ίδιοι μάρτυρες των βίαιων επιθέσεων της μάγισσας. Το πνεύμα προφανώς ενοχλημένο από την παρουσία τους, τράβηξε βίαια την γυναίκα του Johnston από το κρεβάτι και επιτέθηκε επανειλημμένα και στον ίδιο. Ο Johnston αγανακτισμένος φώναξε σε αυτό ρωτώντας το τι θέλει χωρίς όμως να πάρει απάντηση. Ύστερα από αυτό, η νύχτα κύλησε σχετικά ήρεμα.

Στη συνέχεια, όπως περιγράφει ο θρύλος, το πόλτεργκαϊστ αποκτούσε όλο και περισσότερη δύναμη, ώσπου αυτοί οι χαμηλοί ψίθυροι έγιναν μια δυνατή και καθαρή φωνή που τραγουδούσε ύμνους, αναφέρονταν σε αποσπάσματα της Βίβλου ή ακόμα έφτανε στο σημείο να συζητάει μαζί τους. Κανείς δεν ήξερε τι ήταν αυτή η οντότητα ή ποιος ήταν ο σκοπός της.

Αυτή η γυναίκα – «φάντασμα» που στοίχειωνε την φάρμα των Μπελ επί πολλά χρόνια είχε μεγάλη επιρροή στην οικογένεια. Το “δέσιμο” της με την μικρή κόρη τους Betsy είχε ως αποτέλεσμα να διαλύσει τον αρραβώνα της κοπέλας καθώς η μάγισσα τους ακολουθούσε παντού και δε τους άφηνε σε ησυχία. Παρόλα αυτά το μεγάλο μίσος που έτρεφε η μάγισσα για τον πατέρα της οικογένειας δεν έπαψε να υπάρχει. Το 1820, ο John Bell πέθανε ύστερα από μια ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε για πολύ καιρό. Ακριβώς μετά τον θάνατό του βρέθηκε ένα φιαλίδιο με υγρό άγνωστης φύσεως. Ο γιος του John έδωσε μια σταγόνα απο αυτό στην γάτα και η ίδια έπαθε δυνατούς σπασμούς και πέθανε σχεδόν ακαριαία. Τότε η μάγισσα γελώντας με ευχαρίστηση τους αποκάλυψε ότι το δηλητήριο ήταν δικό της και πως αυτή ευθύνονταν για τον θάνατο του John.

           Η δραστηριότητα του πόλτεργκαϊστ δε σταμάτησε εκεί. Το μοχθηρό πνεύμα ακολούθησε τους Bell στην κηδεία του John και έκανε αισθητή την παρουσία του γελώντας δυνατά και τραγουδώντας χαρούμενα τραγούδια, χλευάζοντας τον θάνατο του Bell. Η μάγισσα μετά απο κάποιο διάστημα επισκέφτηκε τη γυναίκα του Bell, Lucy, και της είπε πως θα επέστρεφε σε 7 χρόνια για μια "επίσκεψη".  Η επίσκεψη αυτή όντως πραγματοποιήθηκε αλλά το πνεύμα αυτή τη φορά επικεντρώθηκε στον γιο του John. Συζήτησε μαζί του θέματα όπως η προέλευση της ζωής, ο Χριστιανισμός, η ανάγκη για μαζική πνευματική αφύπνιση, και άλλα παρόμοια θέματα. Ιδιαίτερης σημασίας ήταν οι προβλέψεις του πνεύματος για τον Εμφύλιο  Πολέμου,τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τη Μεγάλη Ύφεση, και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

            Μετά απο κάποιες βδομάδες η Μάγισσα τους αποχαιρέτησε για άλλη μια φορά υποσχόμενη πως την επόμενη φορά που θα επέστρεφε θα ήταν σε 107 χρόνια σε κάποιον μακρινό απόγονο τους. Η επανεμφάνισή της όπως λέγεται δε πραγματοποιήθηκε ποτέ.

             Λέγεται πως ακόμα και στις μέρες μας αν επισκεφτεί κανείς την φάρμα των Μπελ μπορεί να δει μικρά "φωτάκια" να χορεύουν πάνω απο τα χωράφια.